İnsana; kendi doğduğu ve büyüdüğü yeri, ailesinin, arkadaşlarının bulunduğu, hentbol oynadığı yeri ziyaret etmesi o kadar iyi geliyor ki!
Bildiğin, tadıyla tuzuyla sevdiğin bir denize girer gibi geliyor insana Eskişehir! Güvenle giriyorsun o güzelim denize! ”Aman başıma bir kaya parçası çarpacak mı!”, diye endişelenmeden atlıyorsun trenden!
Zaten insanın başına ne gelebilir ki Avrupa şehri Eskişehir’de!
Gelse gelse trendeyken beni arayıp, “Şu saatte Espark’ın önünde Sinan abi ile buluşup yemek yiyoruz!” diyen şehir, mahalle, okul, takım ve ev arkadaşım olan, hayatta hiç vazgeçmeyeceğim arkadaşlarımdan birisi olan, milli takımın en iyi pivotlarından birisi olan Ayşe Sesli ‘nin dedikleri ve yapmak istedikleri gelebilir insanın başına!
Gelse gelse Porsuk Spor Salonuna erkenden gelip sohbet ettiğimiz, hentboldaki yolumuza aynı yıllarda çıktığımız Eskişehir’in hentboluna çok emekleri olan hocalarım Hamit Türkmen ve Metin Tomsuk, arkadaşlarım Sebahattin Çotuk, Sadullah Eriç, Ahmet Fatih Toptan, Çağlayan Koca, Mehmet Uygan, Metin Şeker, Abdullah Ulukuş, Uğur Bekyürek, Sema Yavaş, Fulya Karakoç, Nevin Yavuz, Şenay Kabadayı, Murat Kabadayı ve tabii Hentbol Güzeldir Kitaplığının Çocuk Kitaplığı Bölümüne yapmış olduğu o güzel katkı ile bizde ve hentbol kitaplığında çok ayrı yeri olan küçük seyircimiz, hentbol ve kitap sevdalısı sevgili Zeynep Alin Kabadayı ile karşılaşmak gelir insanın başına!
Eskişehir nasıl duygular hissettiriyor bana biliyor musunuz!
Hani, Lüks otellerde kalıp, en güzel giysileri giyip, en güzel Avrupa kentlerini görüp, en değişik tatları tadıp kendi baraka dahi olsa, iki göz odadan oluşan evine girdiğinde, üzerindeki giysilerden kurtulup rahat giysilerine kavuşup, mis gibi kokan tarhanaya kaşık salladığında “Evim, evim canım evim!” dersin ya! İşte ben de Eskişehir’de böyle duygular hissediyorum!
Hep söylerim! Ankara yaşamak istediğim şehir değil! Birkaç dost, tiyatro, sinema, etkinlikler ve de hentbol olmasa dayanılır gibi değil! O beni, ben onu benimsemiş değiliz! Bugün fırsatım olsa ilk fırsatta terk etmek istediğim şehirdir Ankara!
Ve, gitmek istediğim ilk şehir! Tabii ki Eskişehir'im! Annemin, kardeşlerimim, arkadaşlarımın yanında olmak! Ne büyük güven! Ne büyük huzur!
Hem artık Eskişehir’de olmak istemem için bir başka güzel şey daha var! Selka var! Sporu ve hentbolu güzelleştirmeye çalışan bir kulüp var! Benim hentbolda görmek istediklerimi, yaşamak istediklerimi hayata geçirmeye çalışan, bir şehre hizmet veren, gençliği dinamik tutan bir kulüp var!
Nam-ı diğer Beton Adamlar var!
Çok hoş bir isim değil mi!
Hentbola ne kadar uygun! Ben, bir branşı tarif ederken branş ne ise o olmalı, diye düşünüyorum. Hani ben kadın takımları için “Salonun Amazonları” dediğimde, bazıları “Hiç zarif değil!” demiş, "melek, peri, sultan" gibi isimler olmalı demişlerdi.
Ya tamam, ben “Salonun Amazonları” dedim diye isim Salonun Amazonları olmasın ama, melek, peri, sultan gibi isimler zaten kullanılıyor, ayrıca bu tür isimler bizim branşı tarif etmiyor, gibi geliyor.
Aman güzel, hoş bir isim olsun diye, sumoculara, güreşçilere, haltercilere öyle naif, munis isimler koyabilir misiniz! Rakibinin etrafında peri gibi uçup, dokunmaya, zarar vermeye korkan bir güreşçi düşünebiliyor musunuz! Bence hayır! Bir branş ne ifade ediyorsa odur!
Hentbol; bir mücadele, bir yakın temas, bir kuvvet, bir akıl oyunudur ve bir sporcu, bir maçta bu özelliklerin hepsini uygulamak, sergilemek zorundadır. Hentbolu iyi, güzel, hoş göstereceğiz diye branşın özelliklerinden uzaklaşmak bana pek mantıklı gelmiyor. Hentbol bu özelliklerinin hepsini barındırdığı için çok güzel zaten. Bunlar kötü bir şekilde uygulanacak, hentbol kötü bir şekilde anımsanacak diye bir şey yok!
Şöyle düşünün! Bir futbol maçı gözünüzün önüne getirin! Rakip iki futbolcu bir topa sahip olmak için kıyasıya koşuyorlar, itiyorlar, düşüyorlar, kafa kafaya çarpışıyorlar, uzanıyorlar, tekme yiyorlar, yağmur çamur içinde kalıyorlar!
Ya siz hiç çamur içinde, ter kan içinde bir peri, melek gördünüz mü! Şimdi biz buna Futbolun Melekleri, desek hoş olur mu! Tamam belki melek diyerek cinsiyet, kadının güzel özellikleri anlatılıyor olabilir ama orada futbol oynayan birisi var! Biz orada kadını değil, futbolcu ya da hentbolcuyu anlatmak istiyoruz.
Neyse biz yine konumuza dönelim. Selka’nın Beton Adamlarına dönelim! Bizler insanımızın, binamızın öyle yamuk yumuk olmasını değil aksine ikisininde temellerinin sağlam olmasını isteriz değil mi! Hele ki sporda! Hele ki gençliğe hizmet eden takım sporu olan hentbolda! Hele ki insanda! İnsan sağlam olacak ki, bina da sağlam olsun değil mi?
Hentbolcu dediğin de, sporcu dediğin de her yönü ile sağlam olacak kardeşim! Beton gibi sağlam!
Bizler çocuklarımızı spora; sporun kuralları içinde, rakiple, rekabetle, yaşadıkları ve gördüklerini hareketlerle öğrensin, sağlam bir karakter kazansın diye gönderiyoruz. En azından ben öyle gönderiyorum.
Dün de Beton Adamların yanındaydım. Harika bir atmosfer vardı.
Ne gördüm biliyor musunuz! İlk defa, Almanya’da ki bir hentbol maçına gidip de oradaki güzellikleri alıp buraya getirmiş ve uygulamayı başarmış bir kulüp gördüm. Mutlaka birçok hentbol kulüp yöneticisi veya antrenör gitmiştir Almanya’da ki maçlara ama ilk defa bir kulüp gördükleri ile yetinmemiş ve bizlerin de, Eskişehirlilerin de görmesini sağlamış.
Salonu tek bir hentbol maçına değil, tam bir spor şölenine çevirmişler! Ama durun! Spor Salonunun içinden değil, önce dışından başlamam gerekir. Salonun giriş kapısının tam karşısında, üzerinde Beton Adamların fotoğraflarının olduğu kocaman bir afiş var. Salonun yanlarında Selka’nın bez afişleri var. Sanki bu salon Selka Hentbol takımına ait gibi bir his veriyor insana.
Derken bir de ne göreyim! Üzerinde Hentbol figürü olan bir otobüs gelmesin mi uzaktan! “Yok artık!”, dedim. Eskişehir gibi küçük bir kenttede mi bu otobüsü kullanıyorlar! “Evet!” dedi Selkaspor’un antrenörü Osman Hoca. “Biz aynı yerde toplanıp, birlikte hareket ediyoruz maça!”
Ayyy! Çok hoşuma gitti. Üzerinde Selka yazan, hentbol figürü olan bir otobüsün Eskişehir sokaklarında yol aldığını, göründüğünü düşünsenize! Herkes öğrenmez mi o takımı, o kulübü ve o sporu! Herkes kafasını çevirmez mi o yöne! Ben bazen burada Gençlerbirliğinin otobüsüyle karşılaşıyorum da, gözden kaybolasıya kadar izliyorum vallahi!
Tebrik ediyorum Selka yöneticlerini! Her detayı taşımışlar Eskişehir’e salonlara! İnsan bazı şeyleri hentbolda görünce aptallaşıyor biliyor musunuz! Kolay değil! 41 senedir güzel birşeyler olsun diye bekliyoruz hentbolda...
Şaka gibi ama, bilmeyenler için söyleyeyim, Selka’nın Eskişehir’de ki tüm maçlarını S Sport veriyor ve bunu, Cuma günü sanki bir futbol maçını verir gibi profesyonelce yapıyor, veriyor. Maçı Eurosport’un deneyimli spikeri Ozan Can Sülüm anlatıyor ve kime sorduysam “Harika anlatıyor ve hentbolu iyi biliyor!” diyorlar.
Yani “Hentbol maçını verelim de, nasıl verirsek verelim!” demiyorlar! Bu yayın, bir spor kulübünün hentbolda bunu istemiş ve başarmış olması hentbol adına bir milattır. Bir vizyondur, bir bakış açısıdır. Bir spor dalı bu şekilde yönetilmeyi, bir spor bu şekilde ifade edilmeyi hak eder ve bekler.
Bir kez daha tebrik ediyorum Selka idarecilerini ve bunun için emek verenleri!
Takımın beton renginde bir de maskotu var biliyor musunuz! Maç öncesi ve molalarda sahaya çıkıp dans ediyor! Herkesin ilgisini çekiyor! Çocukları eğlendiriyor, o salona gelenlerin canının sıkılmasına izin vermiyor!
Bir de neyi beğendim biliyor musunuz! Mesut Tuncal eline mikrofonu alıyor ve adeta Dünya, Avrupa şampiyonasındaki anonslar gibi takımını anons ediyor, maçı yaşıyor, maçı anlatıyor! Teşekkürler Mesut! Sesinin rengi de, tonu da tam hentbolluk! Sesin salonu öyle bir dolduruyor ki!
Hiç Almanya’da maç seyrettiniz mi? Seyrettiyseniz maç öncesi koltuklara bırakılan ve maç boyunca ele vurularak ses çıkartılmasını sağlayan kartonlar var ya, o kartonlarda dün tribündeydi. Kartonun bir yüzünde takım fotoğrafı ve sporcuların tek tek tanıtımı, diğer yüzünde de maç fikstürü var biliyor musunuz!
Tüm bunları bir hentbol maçında, bir hentbol salonunda gördüğünüzü düşünebiliyor musunuz! “Hentbol Güzeldir! Biraz gayret edin lütfen!” diyorduk ya! Selka, bu şekilde hentbolu güzelleştiren ve önemseyen tek kulüp şu anda! Aman Selka’yı ve Selka’nın yaptıklarını takip edin, destekleyin ve alkışlayın lütfen! Hentbola bu anlamda hizmet eden, yani hentbolu sadece sahadaki müsabaka olarak düşünmeyen tek takım Selka…
Bravo Selka’yı ve tüm bunları var edenlere!
Pardon! Pardon! Az kalsın unutuyordum! Yapılan güzel birşey daha vardı! Maç sonunda bir de çekiliş yapıldı. Selka, her maç üzerinde numara olan maçın biletini basıyor, seyircilere bedava dağıtıyor ve bir hediye veriyor. Dünkü hediye de bir Hoverboard’du.
Şimdi siz olsanız ne söylerdiniz tüm bunlara! Bu maçlara gidilmez mi! Bu takım alkışlanmaz mı! Bu takım için, bu yapılanlar için bu kadar uzun yazı yazılmaz mı!
Benim oğlum Selka’nın dün yendiği takımda oynuyor, yeniliyor ve benim yaptığıma bakar mısınız! Oturmuş rakip takım için yazı yazıyorum! Yazacağım, yazmaya da devam edeceğim. Ben sporu bu şekilde, Selka’nın yaptığı şekilde seviyorum. Sporu güzellikleri ile seviyorum. Bu duyguları bana yaşattığı için seviyorum.
Teşekkürler Selkaspor ve Selka’nın yaratıcıları! Hentbol inanın böyle çok daha güzel!
Zeynur Pehlivan
