Hentbolcuların Dünyası Zeynur Pehlivan-Zeki Pehlivan-Doruk Pehlivan

28 Ekim 2018 günü saat 16:00’da A Milli Erkek Hentbol takımımızın İzlanda ile Avrupa Şampiyonası Eleme maçları var ve ben bugünden kara kara düşünmeye başladım. Sporla ilgisi olanlar iyi bilirler ki Ankara’nın güzel bir spor seyircisi vardır. Basketbol ve Voleybol Milli takımımızın maçlarında Başkent ve Ankara Spor Salonu hınca hınç dolar ve birçok kez spor salonunun kapısından dönmek zorunda kalırsın. Bu nedenle voleybol ve basketbol maçlarının çoğu bu güzelim kentte oynanır.Ama aynı durum hentbola geldiğinde tam tersidir. Türkiye Hentbol...

Son zamanlarda, oğlumuz Doruk'un da yurtdışına transfer olması sebebiyle, eşim ile birlikte bir iki televizyon programına çıktık. Hentbolu konuşmak çok zevkli, ekranlarda görünmek de öyle..Ancak programda konuşmalar başlangıçta; iki üst düzey hentbol milli takım oyuncusu olmamızdan hentbolcu oğlumuza, oğlumuz Doruk'un yurtdışına transfer olan en genç oyuncu olmasından Doruk'un bu sürece nasıl geldiğine, üçümüzünde hentbolda sol oyun kurucu pozisyonunda oynamamızdan Doruk'un bundan sonraki hedeflerinin ne olacağı şeklinde devam ederken konu haliyle...

İnsanın kendini anlatması ne kadar zordur bilirsiniz. Ben bu konuda çok başarısızım ama konu çocuğunuz olduğunda, “Kuzguna yavrusu şahin görünür!” misali destan yazabilirsiniz. Çünkü O kaç yaşında olursa olsun sizin çocuğunuzdur, her yaptığı size özel ve güzel gelir, hiçbir zaman büyümezler, çocuk kalırlar ve bu nedenle çocuklarımız gözümüze hep şahin görünürler.Tabii diğer taraftan bu yazıyı yazarken...

Ne zaman futbol maçlarında tribünlerde veya sahada yaşanan çirkin olayları görsem  hemen Köln’de izlediğim maçlar gelir aklıma… “Ya bir taşkınlık yapan olursa!”diye bir endişe taşımadan, “Ya tribünlerde olay çıkarsa” diye bir korku duymadan izlediğim hentbol maçları gelir aklıma… Biliyorsunuz Erkekler Hentbol Şampiyonlar Ligi Finalfour müsabakaları her sene, aynı yerde, Almanya’nın Köln şehrindeki Lanxess Arena’da oynanır. Eğer bir hentbolsever...

Evlendiğimizde ilk oturduğumuz evdi Emek 60. sokaktaki evimiz. Giriş katının hemen üstüydü. Yani 1. kat. Bir katta beş dairesi olan çok temiz ve çok bakımlı dört katlı bir binaydı bu apartman. Biz de bu apartman girişinin hemen üstündeki daireyi kiralamıştık. Dikimevinden binip ev aramak için tam ortasında indiğimiz Emek 4. caddeden, ilk döndüğümüz sokakta ilk karşımıza çıkan bir evdi bu ev. Kısacası ilk bulduğumuz evi kiralamıştık. Çok kısa zamanda da ne kadar güzel bir apartmana taşındığımı anlayacaktık.Yerden yükselen camlarıyla kocaman salonu...

Bizler, yani hentbolcular biraraya geldiğimizde hep “Biz bir aileyiz!” deriz. Geniş bir aile… Güzel bir aile… Aynı odaları paylaşan, aynı giysileri giyen, aynı masada oturan, aynı fırçaları yiyen… 1976 yılından itibaren birlikte büyüyen, birlikte yürüyen bizler…Yeni doğmuştu hentbol ve her yeni doğan çocuk da olduğu gibi hentbolun da her anı fotoğraflanır, her anı çekilir ve itinayla saklanıp tekrar tekrar bakılırdı. Üstelik herkesin fotoğraf makinası yokken… Üstelik herşey siyah beyazken… Anneler, babalar, dayılar, amcalar… Herkesle fotoğrafımız...

Ben neden kadın hentbolculara "Salonun Amazonları" diyorum, biliyor musunuz!Amazon demek, savaşçı kadın demektir! Bu nedenle çok yakıştırırım hentbolculara bu sıfatı...Hentbolun bir mücadele sporu olduğunu unutmadan okuyun bu yazıyı lütfen ve bir de bunu anlatırken sizler bir Anadolu kadınını ve Anadolu da zor şartlarda, hatta köylerde yaşayan bir aileyi gözünüzün önüne getirin şimdi!Böyle yerlerde herşeyi çekip çeviren evin kadınıdır, değil mi? Eşini kaldırıp kahvaltısını hazırlayıp tarlaya göndermesi, büyük hayvanların çobana teslim edilmesi,...